Bruce Springsteen – Tracks II: The Lost Albums
(Nieuwste Hits) – Je kunt veel zeggen over Bruce Springsteen, maar weggooien doet hij z’n muziek nooit. Dertig jaar na het eerste Tracks-project opent hij zijn kluis opnieuw. Zeven volledige albums. Drieënentachtig nummers. De prijs: fors. Maar de inhoud? Onschatbaar. Tracks II: The lost Albums is de naam.
Een elektronische schim in Philly
Het startpunt is Streets Of Philadelphia Sessions. Waar Bruce Springsteen in 1994 zijn Oscar kreeg, ligt nu de rest van dat verhaal. Een moody, soms ijskoud elektronisch album vol drumloops, synths en eenzaamheid. Blind Spot klinkt alsof het uit de koker van een vroege Beck komt, Maybe I Don’t Know You kruipt onder je huid, en Waiting On The End Of The World is pure apocalyptische pop. Waarom dit dertig jaar op de plank lag? Bruce twijfelde of z’n fans het konden hebben. Ze hadden het met open armen ontvangen.
Nebraska’s schaduw
LA Garage Sessions ’83 is de meest gekoesterde vondst. Een alternatieve tijdlijn waarin Born In The USA nooit afkwam en Springsteen dook in een kamer boven een garage met alleen zijn gitaartechnicus. Tracks als Unsatisfied Heart en The Klansman hebben niets aan kracht verloren. Integendeel. Ze echoën keihard in de huidige tijdgeest.
Country, crooners en een western die nooit kwam
De andere vijf platen tonen Bruce Springsteen in z’n breedste vorm. Somewhere North Of Nashville is twangy en losjes, met ruimte voor vergeten b-kantjes. Twilight Hours schuurt tegen Burt Bacharach en Roy Orbison aan – minder Springsteen, maar verrassend smaakvol. Faithless en Inyo brengen ons naar het Zuidwesten: stoffige border stories, religieuze symboliek en Tom Waits-achtige instrumentals. En Perfect World? De restjes uit de jaren ’90 tot 2010, met als hoogtepunt Another Thin Line – een E Street-anthem in wording.
De slotsom
Tracks II is geen archeologisch project, maar een pleidooi voor Bruce’s creatieve lef. Niet elk nummer is een klassieker, maar het feit dat Streets Of Philadelphia niet als album verscheen – dat Unsatisfied Heart nooit live gespeeld werd – voelt nu als culturele diefstal. Gelukkig is dat rechtgezet.
Ranking: ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Tracks II: The Lost Albums laat een Springsteen horen die even rauw als verfijnd is. De songs zijn niet zomaar restmateriaal, maar volwaardige parels met urgentie en zeggingskracht. Het is een meeslepende tijdreis door de ziel van een artiest die niets hoeft te bewijzen, maar alles geeft.
👉 Meer albums die we dit jaar 5 sterren gaven?
Bekijk hier de volledige lijst: Vijfsterren albums 2025