Loyle Carner – hopefully!

(Nieuwste Hits) – Na de vlammende woede van hugo keert Loyle Carner dit jaar terug met een verrassend ingetogen album. hopefully! is een breekbaar portret van het vaderschap, waarin de Britse artiest rapt én zingt over tijd, verlies en liefde. De muziek is kaler, de stem is dichterbij. Geen grote gebaren, wel grote gevoelens.

Minder beats, meer adem

Carner werkt opnieuw samen met Zach Nahome en Aviram Barath, maar de toon is anders dan voorheen. Veel nummers zijn opgebouwd uit live-instrumentatie: zachte gitaarlijnen, een vleugje jazzdrums van Richard Spaven, wat piano en luchtige samples. Het voelt alsof elk nummer ruimte laat vallen. En juist in die ruimte zegt hij het meest.

De productie klinkt klein, maar doordacht. Op lyin hoor je de twijfel. In about time komt het schuldgevoel omhoog over gemiste momenten thuis. Nergens klinkt het overdreven. Alles lijkt opgenomen in één kamer – misschien was dat ook zo.

De stem van Benjamin Zephaniah

Midden op de plaat klinkt hopefully!, een track die opent met woorden van de in 2023 overleden dichter Benjamin Zephaniah. Geen gastvers, maar een fragment van zijn stem. Het werkt. Carner bouwt eromheen met een fluisterende beat en een boodschap die tegelijk hoopvol en kwetsbaar klinkt.

Ook opvallend: Carner zingt. Niet loepzuiver, maar precies goed voor deze plaat. In all i need en strangers kruipt hij uit zijn rol als rapper en maakt hij de sfeer af. De melodieën zijn eenvoudig, maar blijven hangen.

Kort, raak en volwassen

Met elf tracks blijft hopefully! compact. Twee nummers bevatten gastbijdragen: Navy Blue op purpose en Nick Hakim op don’t fix it. Toch voelt dit als Carner’s meest persoonlijke plaat tot nu toe. De thema’s zijn universeel, maar de uitwerking is eigen.

Er wordt weinig uitgelegd. Dat is de kracht van deze plaat. Je hoort een artiest die weet wat hij wil zeggen, maar het nu zonder schreeuwen doet.

Album Ranking: Ranking: ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Hopefully! verdient vijf sterren omdat Loyle Carner moedig kiest voor kwetsbare eenvoud, met minimale maar doeltreffende productie. Zijn rauwe zang brengt emotie die blijft hangen. Het album biedt een persoonlijke en volwassen blik op vaderschap en tijd.

👉 Meer albums die we dit jaar 5 sterren gaven?
Bekijk hier de volledige lijst: Vijfsterren albums 2025